اون روز داشتم با یه دوستی تلفنی حرف میزدم،اتفاقا تصویری هم بود،یهو یاد یه گم شده ای از جنس عشق تو زندگیش افتادو بغضش گرفت...بعدش گف زندگی ما آدما مث یه جاده س...پر از پستی بلندی...پر از چند راهی...پر از کوچه های علی چپ که هر ازگاهی یکی رو از ما میگیرن و گاهی هم قدم آدمای جدیدو به جاده ی ما باز میکنن...کم پیش میاد یه کوچه دوبار پیش بیاد...کم پیش میاد آدمی که رفته برگرده
راس میگف،زندگی این سریالای تلوزیونی ماه رمضون نیس که همه چی با گول خوردن یکی شروع شه و با سرو سامون گرفتنش تموم شه:/
بعضی گول خوردنا هیچوقت درست و روبه راه نمیشن...اگه زندگی مث سریالا بود الان کوچه ها و خیابونا پر از آدمای پست و بی منطقی نبودن که سر کوچک ترین اتفاقات بزرگ ترین کار های بی منطق رو به راحت ترین طرز ممکن انجام میدن...
هیچی مث فیلما خوب و خوش نیس...این فیلما اگه تونسته باشن یه چیزیو خیلی خوب نشون بدن...اون بدبختی آدماس:|||
بهترین کاری که میشه انجام داد اینه که در هر شرایطی شاد زندگی کنیدD: و یادتون باشه امروز،برای فردامون،گذشته محسوب میشه✌
