دوشنبه ۷ اسفند ۹۶
تمام راه رو دویدم دلم میخواست میتونستم موهامو بسپرم به باد و میپریدم رو ابرا
اما نمیتونستم
تو رویاهام مثل باد به هر طرف میپریدم و بین شاخه های خشکیده ی درختا میچرخیدم و دلداریشون میدادم و مژده ی بهارو بهشون میدادم
صداشون میشنیدم و نوازششون رو حس میکردم
باد بودن هم عالمی داره
"دختری از جنس باد"